Dzisiaj
nastąpiło podpisanie porozumienia
o współpracy Oddziału Małopolskiego Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób
Niepełnosprawnych z Uniwersytetem Rolniczym Krakowie, starostami oraz Powiatowych
Centrów Pomocy Rodzinie.
Głównym
zadaniem podpisanego porozumienia jest stworzenie warunków dla połączenia
teorii projektowania i zagospodarowania przestrzeni ze szczególnymi,
praktycznymi potrzebami osób z niepełnosprawnościami oraz z uwzględnieniem
lokalnych problemów przestrzennych.
Porozumienie
ma też za zadanie aby strony powinny dzielić się doświadczeniami jak też
poglądami odnośnie lokalnych problemów przestrzennych, z jakimi borykają osoby
niepełnosprawne jak rozwiązania architektoniczne, idee przełamywania barier w
stosunku do osób niepełnosprawnych, upowszechniania informacji na temat potrzeb
osób niepełnosprawnych w tym też wśród studentów, dostosowywania terenów
zielonych na terenie województwa małopolskiego pod kątem terapeutycznym.
Obok wymienionych instytucji przystąpiły
następujące małopolskie powiaty:
Gmina Miejska
Kraków, Powiat Bocheński, Powiat Brzeski, Powiat Dąbrowski, Powiat Gorlicki,
Powiat Krakowski, Powiat Limanowski, Powiat Miechowski, Powiat Nowosądecki,
Powiat Nowotarski, Powiat Oświęcimski, Powiat Proszowicki, Powiat Suski, Powiat
Tarnowski, Powiat Tatrzański, Powiat Wadowicki, Powiat Wielicki.
Katedra
Roślin Ozdobnych Wydziału Biotechnologii i Ogrodnictwa Uniwersytetu Rolniczego
im. Hugona Kołłątaja w Krakowie przedstawiła program co to jest Terapia
Ogrodowa. Cytuje fragmenty:
.... Hortiterapia czyli TERAPIA OGRODNICZA
to metoda terapii zajęciowej stosująca rośliny, ogrody i związane z nimi prace
pielęgnacyjne jako narzędzie terapeutyczne.
Dla kogo? Terapia ogrodnicza jest bardzo skuteczna jako
uzupełniająca i alternatywna forma leczenia i rehabilitacji osób
niepełnosprawnych intelektualnie, chorych psychicznie, dzieci z zaburzeniami
rozwojowymi oraz deficytami uwagi i koncentracji (ADD, ADHD), szerokiego
spektrum autyzmu, osób starszych z chorobami wieku senioralnego(demencja,
Alzheimer i Parkinson), a także w resocjalizacji i leczeniu uzależnień.
Zmienność
natury, występowanie pór roku uczy, że życie jest procesem, a nie serią
aktywności prowadzących do określonego celu. Przez obserwowanie stadiów
rozwojowych (kiełkowanie, rozwój liści, kwitnienie, owocowanie, zamieranie)
przyroda uczy cierpliwości. Pomaga w wydobyciu refleksji i zaplanowaniu
odpowiedniego kierunku życia. Opieka nad roślinami jest dla pacjentów
wskazaniem, jak ważna jest dbałość o swoje zdrowie. Troszcząc się o rośliny
dają ujście emocjom i potrzebie opiekowania się kimś, co rozwija poczucie
odpowiedzialności. Wyzwala to wiele pozytywnych emocji prowadzących do poprawy
samopoczucia.
Grupowe zajęcia
hortiterapeutyczne zwiększają możliwości socjalizacji i odpowiednich interakcji
społecznych. Zainteresowanie roślinami udziela się uczestnikom, którzy
rozmawiają o swoich ogrodowych doświadczeniach i nawiązują więzi. Podczas
wspólnej pracy mechanizmy obronne i zahamowania są zminimalizowane, pacjenci
łatwiej się otwierają.
Ogrodnictwo
zapewnia także możliwości wyrażenia siebie i kreatywności. Czynności takie jak
układanie kwiatów, projektowanie ogrodu, przyczyniają się do ekspresji
uzdolnień.
Hortiterapia pomaga w obniżeniu poczucia depresji.
Patrzenie na kwiaty czy praca w ogrodzie przynoszą poczucie odnowy i
odrodzenia. Pacjenci po posadzeniu roślin czy zakończeniu jakiegoś projektu są
zadowoleni, czują się dumni i mają wyższą samoocenę. Ponadto dzięki terapii
ogrodniczej można osiągnąć niektóre cele funkcjonalne takie jak zwiększenie
koncentracji uwagi, polepszenie umiejętności radzenia sobie z problemami,
poprawę samodzielności i niezależności.
Znaczenie ma
również stymulacja wszystkich zmysłów: wzroku, dotyku, zapachu, słuchu, smaku –
którymi odbiera się rośliny. Prowadzi to do zmniejszenia niepokoju, stresu i
przynosi efekt wyciszenia.
Najważniejsze efekty terapii ogrodniczej: stymulacja i integracja multisensoryczna,
poszerzanie zakresu doświadczeń zmysłowych aktywność ruchowa, doskonalenie
sprawności z zakresu małej i dużej motoryki, motywacja do ćwiczeń edukacja i
poprawa zdolności intelektualnych, rehabilitacja zawodowa rozwój funkcjonalny:
kształtowanie wyobraźni i ciekawości świata, poprawa pamięci i
uwagi, odpowiedzialności i samodyscypliny.
Rozwój emocjonalny: zwiększenie pewności siebie,
podniesienie samooceny, rozwój wrażliwości i opiekuńczości, trening relacji
społecznych redukcja stresu, smutku i stanów lękowych… .
To tylko
fragment. Zainteresowanych proponuje aby skontaktowali z Uniwersytetem Rolniczym Krakowie.
(zdjęcia chroni
prawo autorskie)