Porozumienie krakowskie - Uniwersytet Rolniczy PFRON

Dzisiaj nastąpiło podpisanie porozumienia o współpracy Oddziału Małopolskiego Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych z Uniwersytetem Rolniczym Krakowie, starostami oraz Powiatowych Centrów Pomocy Rodzinie.

Głównym zadaniem podpisanego porozumienia jest stworzenie warunków dla połączenia teorii projektowania i zagospodarowania przestrzeni ze szczególnymi, praktycznymi potrzebami osób z niepełnosprawnościami oraz z uwzględnieniem lokalnych problemów przestrzennych.

Porozumienie ma też za zadanie aby strony powinny dzielić się doświadczeniami jak też poglądami odnośnie lokalnych problemów przestrzennych, z jakimi borykają osoby niepełnosprawne jak rozwiązania architektoniczne, idee przełamywania barier w stosunku do osób niepełnosprawnych, upowszechniania informacji na temat potrzeb osób niepełnosprawnych w tym też wśród studentów, dostosowywania terenów zielonych na terenie województwa małopolskiego pod kątem terapeutycznym.

Obok wymienionych instytucji przystąpiły następujące małopolskie powiaty:

Gmina Miejska Kraków, Powiat Bocheński, Powiat Brzeski, Powiat Dąbrowski, Powiat Gorlicki, Powiat Krakowski, Powiat Limanowski, Powiat Miechowski, Powiat Nowosądecki, Powiat Nowotarski, Powiat Oświęcimski, Powiat Proszowicki, Powiat Suski, Powiat Tarnowski, Powiat Tatrzański, Powiat Wadowicki, Powiat Wielicki.

Katedra Roślin Ozdobnych Wydziału Biotechnologii i Ogrodnictwa Uniwersytetu Rolniczego im. Hugona Kołłątaja w Krakowie przedstawiła program co to jest Terapia Ogrodowa. Cytuje fragmenty:

.... Hortiterapia czyli TERAPIA OGRODNICZA to metoda terapii zajęciowej stosująca rośliny, ogrody i związane z nimi prace pielęgnacyjne jako narzędzie terapeutyczne. 

Dla kogo?  Terapia ogrodnicza jest bardzo skuteczna jako uzupełniająca i alternatywna forma leczenia i rehabilitacji osób niepełnosprawnych intelektualnie, chorych psychicznie, dzieci z zaburzeniami rozwojowymi oraz deficytami uwagi i koncentracji (ADD, ADHD), szerokiego spektrum autyzmu, osób starszych z chorobami wieku senioralnego(demencja, Alzheimer i Parkinson), a także w resocjalizacji i leczeniu uzależnień. 

Cele i efekty W hortiterapii wykorzystuje się potencjał środowiska przyrodniczego.

Zmienność natury, występowanie pór roku uczy, że życie jest procesem, a nie serią aktywności prowadzących do określonego celu. Przez obserwowanie stadiów rozwojowych (kiełkowanie, rozwój liści, kwitnienie, owocowanie, zamieranie) przyroda uczy cierpliwości. Pomaga w wydobyciu refleksji i zaplanowaniu odpowiedniego kierunku życia. Opieka nad roślinami jest dla pacjentów wskazaniem, jak ważna jest dbałość o swoje zdrowie. Troszcząc się o rośliny dają ujście emocjom i potrzebie opiekowania się kimś, co rozwija poczucie odpowiedzialności. Wyzwala to wiele pozytywnych emocji prowadzących do poprawy samopoczucia. 

Grupowe zajęcia hortiterapeutyczne zwiększają możliwości socjalizacji i odpowiednich interakcji społecznych. Zainteresowanie roślinami udziela się uczestnikom, którzy rozmawiają o swoich ogrodowych doświadczeniach i nawiązują więzi. Podczas wspólnej pracy mechanizmy obronne i zahamowania są zminimalizowane, pacjenci łatwiej się otwierają.

Ogrodnictwo zapewnia także możliwości wyrażenia siebie i kreatywności. Czynności takie jak układanie kwiatów, projektowanie ogrodu, przyczyniają się do ekspresji uzdolnień.

Hortiterapia pomaga w obniżeniu poczucia depresji. Patrzenie na kwiaty czy praca w ogrodzie przynoszą poczucie odnowy i odrodzenia. Pacjenci po posadzeniu roślin czy zakończeniu jakiegoś projektu są zadowoleni, czują się dumni i mają wyższą samoocenę. Ponadto dzięki terapii ogrodniczej można osiągnąć niektóre cele funkcjonalne takie jak zwiększenie koncentracji uwagi, polepszenie umiejętności radzenia sobie z problemami, poprawę samodzielności i niezależności. 

Znaczenie ma również stymulacja wszystkich zmysłów: wzroku, dotyku, zapachu, słuchu, smaku – którymi odbiera się rośliny. Prowadzi to do zmniejszenia niepokoju, stresu i przynosi efekt wyciszenia.

Najważniejsze efekty terapii ogrodniczej:  stymulacja i integracja multisensoryczna, poszerzanie zakresu doświadczeń zmysłowych aktywność ruchowa, doskonalenie sprawności z zakresu małej i dużej motoryki, motywacja do ćwiczeń edukacja i poprawa zdolności intelektualnych, rehabilitacja zawodowa rozwój funkcjonalny: 

kształtowanie wyobraźni i ciekawości świata, poprawa pamięci i uwagi, odpowiedzialności i samodyscypliny.

Rozwój emocjonalny: zwiększenie pewności siebie, podniesienie samooceny, rozwój wrażliwości i opiekuńczości, trening relacji społecznych redukcja stresu, smutku i stanów lękowych… .

To tylko fragment. Zainteresowanych proponuje aby skontaktowali z Uniwersytetem Rolniczym Krakowie.

(zdjęcia chroni prawo autorskie)