Polonijny DWUKROPEK w lipcowym numerze przedstawia kilka
zapomnianych ciekawostek jak też Polaków, którzy zapisali się w historii swoimi
działaniami. Dość często Polacy w kraju i zagranicą zapominają o ważnych
wydarzenia, które przeszły do historii.
Periodyk jest wydawany w Republice Południowej Afryki. To
miesięcznik dla Polaków w Cape Town. Redaktorem naczelnym jest Joanna
Majksner - Pinska. Okładki projektuje Marek Piński.
Międzynarodowy dzień szachów
Historia gry w szachy sięga kilkaset lat. Początki tej gry
są indyjskie. Prawdopodobnie powstała w Indiach około V wieku. Pierwsza nazwa
gry to „szaturanga”. W VI wieku gra przeszła do Chin pod nazwą „szatrang”.
Kiedy arabowie zdobyli Persje w VII wieku dotarła do Europy. Najpierw znana
była w Hiszpanii, Portugalii i Sycylii.
Po kilkunastu latach trafiła do Anglii, a następnie do
Skandynawii. Inaczej losy szachów potoczyły się na terenie Rosji, gdzie ta
popularna gra trafiła bezpośrednio ze wschodu.
Gra w szachy jak też jej szachownica i pionki zmieniał
kształty, kolory i nazwy. W XII wieku szachownica przybrała obecny kształt jak też
kolorystykę.
Obecnie gra jest bardzo popularna na całym świecie. Odbywa
się wiele regionalnych, krajowych i międzynarodowych tematycznych imprez.
W 1895 rozpoczął naukę w Gimnazjum Stryjeńskim. Po jej
ukończeniu w 1903 roku zaczyna studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu
Lwowskiego.
W okresie końcowym szkoły średniej rozpoczął pisać recenzje
teatralne. W 1915 roku wraca do Lwowa i otrzymuje posadę kierownika działu
dramatu teatru lwowskiego.
Jego najbardziej znana i popularna książka to „120 Przygód
Koziołka Matołka”. Natomiast w okresie warszawskim z pod jego pióra wyszły
między innymi takie utwory jak: Bezgrzeszne lata, Przyjaciele wesołego diabła,
Awantury i wybryki małej małpki Fiki - Miki, Szatan z 7 klasy, Awantura o
Basie, O wawelskim smoku, Szaleństwo panny Ewy i inne.
W 1931 roku otrzymał tytuł Honorowy Obywatel Zakopanego, a
następnie godność
Honorowego Członka Związku Górali. Zmarł 31 lipca 1953 w
Zakopanem i tam został pochowany.
40 lat temu powstał Fiat 126 P
W zakładach samochodowych w Bielsku Białej na terenie Śląska
22 lipca 1973 roku
uroczyście uruchomiono linię produkcyjną Fiata 126 P. Przez
wiele lat ten pojazd był marzeniem wielu Polaków. A i obecnie jego chrzęst
wspomina się z łezką w oku.
Swój początek nazywany potocznie „maluch” wziął się od
włoskiego modelu Fiata 500 zwanego Topolino, które produkcje rozpoczęto w 1936
roku we Włoszech.
Uchwałami ówczesnej słusznej władzy politycznej lat
siedemdziesiątych, Polska zaciągnęła miliardową pożyczkę między innym na rozwój
przemysłu samochodowego.
Na podstawie Uchwały nr 123 z 1971 roku, której zabroniono
publikacji rząd podjął decyzje zawarcia Umowy podpisanie kontraktu i zakupu
licencji Fabryce FIATA we Włoszech bez względu na koszty operacji.
Na terenie Bielska Białej koło Czechowic umieszczono budowę
Fabryki Samochodów Małolitrażowych. Oficjalnie 1 stycznia 1972 roku powstaje
FSM. Od podpisania umowy licencyjnej do produkcji musiał minąć pewien czas.
Na ten okres z warszawskiej Fabryki Samochodów FSO na
Żeraniu przeniesiono montaż wówczas popularnego samochodu małolitrażowego o
nazwie „Syrenka”. Produkcja tego auta zakończono w 1983 roku.
Z uwagi na wzrost produkcji wyniku dużym zainteresowaniem
zakupu malucha w dniu 18 września 1975 uruchomiono drugi zakład FSM w Tychach
koło Bielska Białej.
Po zmianach politycznych i gospodarczych dniu 22 września
2000 roku zakończono produkcję i w tym dniu zjechał z taśmy montażowej ostatni
Fiacik 126 P. W okresie jego produkcji stale modernizowano i udoskonalano
konstrukcje aby chociaż trochę unowocześnić.
Tatrzańska Orla Perć
Obecnie na terenie Polski jest kilkaset różnych szlaków
turystycznych. Z ich oznakowaniem możemy spotkać głównie w górach, ale też są
miejskie, nad morzem, Mazurach oraz specjalistyczne jak szlak techniki na Śląsku.
W Tatrach 16 lipca 1903 roku rozpoczęto wyznaczanie i budowę
szlaku turystycznego o nazwie ORLA PERĆ. Na przełomie XIX i XX wieku wytyczono
znaczną jego część, która istnieje do dzisiaj.
Profesor Franciszek H. Nowicki z Krakowa zaproponował w 1901
roku utworzenie i oznakowanie dalszych fragmentów szlaku. Nowy fragment
prowadził przez Wodogrzmoty Mickiewicza przez Wołoszyn, Krzyżne, Granaty, Kozi
Wierch na Zawrat. Od Zawratu połączył się z już istniejącym, który prowadził na
Świdnicę, a następnie miał biec na Kasprowy Wierch i dalej przez Czerwone
Wierchy do Doliny Kościeliskiej.
Niestety w swej historii szlak był kilkakrotnie
modernizowany i zmieniano niektóre fragmenty trasy. Ostatnio w latach
dziewięćdziesiątych Tatrzański Park Narodowy przeprowadził kompletny remont,
podczas którego między innymi zamontowano nowe zabezpieczeń i przeprowadzono
korekty trasy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz