Joanna Majksner - Pinska redaktor naczelny Polonijnego DWUKROPEK przedstawia kolejną edycje
periodyku. Gazeta ta to ilustrowany miesięcznik wydawany w Republice
Południowej Afryki dla Polaków w Cape Town. Tradycyjnie okładki projektuje Marek Piński.
JESIEŃ Poezji
„Oto
widzisz, znowu idzie jesień...”
Jesienne
lasy poczerwienione
Witam
was, brzozy, graby złocone
i
fantastyczne ruiny w wodzie.
Czemu
się śmieją te jarzębiny?
Czemu
dumają jodły zielone?
Czemu
się krwawią klony - osiny?
płyną
fiolety mgieł przez doliny
i
jak motyle w barwnym ogrodzie
latają liście złoto-czerwone.
Tadeusz Miciński (1873–1918)
Przeszłość jak ogród
zaczarowany,
Przyszłość jak pełna owoców
misa.
Liści opadłych złote dywany,
Winograd ognia strzępami
zwisa.(...)
Sok purpurowe rozpiera
grono
Na dni jesiennych wino
wyborne.
Wszystko dziś piękne było.
Niech płoną
Rudoczerwone
lasy wieczorne.
Leopold Staff
Jesień przyrody kojarzy się z jesienią ludzkiego życia. Coś
pięknego, po pewnym czasie traci swoje kolory i energię. Niestety bez
możliwości powrotu do poprzedniej wartości i piękna.
Sama jesień w przyrodzie
jest jednak piękna i swoimi kolorami na przykład na liściach drzew, jesiennych
kwiatów, a także pobudza nas do refleksji
o przemijaniu. Temat ten szeroko jest wykorzystywany przez poetów, pisarzy oraz
szczególnie w muzyce, malarstwie i twórczości ludowej.
Polska jesień jest szeroko
opisywania w polskiej literaturze. W okresie Młodej
Polski na przełomie XIX - XX w. powstał cytowany wiersz Tadeusza Micińskiego. W
czasie pory jesiennej budzi się nastroje
smutku, jak też pesymizm oraz rozpacz, te nastroje w twórczości były
przekazywane za pomocą różnorodnych elementów pejzażu jesiennego.
Kornel Ujejski to jeden z największych poetów okresu
romantyzmu Polsce. Urodził się 1823 roku
w bogatej rodzinie, która miała korzenie szlacheckie jak też posiadała spory
majątek ziemski. Z
uwagi na zamożność rodziców jego podstawową edukacją w domu zajmował się
wynajęty specjalny guwerner. W później okresie poszedł do regularnej szkoły, najpierw
uczęszczał w Buczaczu, a potem we Lwowie.
Dzięki poznaniu
pisarza Wincentego Pola i innych poetą okresu romantyzmu oraz Leszka Dunina
Borkowskiego miało wpływ na jego życie. Pobyt we Lwowie jak też potem poznana
Warszawa miały wpływ na jego twórczość literacką, a następnie tematycznie
związaną z ówczesnym patriotyzmem. Przebywając w stolicy poznał historyka
Augusta Bielowskiego, literata i wydawcę Kazimierza Wóycickiego, rzeźbiarza -
poetę Teofila Lenartowicz, krytyka literackiego - satyryka August Wilkońskiego.
W latach 1840-1845
powstały dwa jego tomiki poezji: „Kwiaty bez woni” oraz „Zwiędłe
liście”.
Oba napisał w swoim majątku na terenie wsi Lubsza. Następne dwa lata później
Ujejski wyjeżdża za granicę. Podczas podróży zawiera nowe i ciekawe znajomości.
Podróżuje do Belgii i Francji, gdzie poznaje takie sławami jak: Joachim Lelewel,
Juliusz Słowacki, Fryderyk Chopin.
Następnie 1948
roku, przebywa Paryżu gdzie aktywnie bierze udział w Paryskiej Rewolucji
Lutowej, które to wydarzenia przyczyniły się potem do powstania Wiosny Ludów, znany
ten fakt z historii przyczynił się potem do zrywów wolnościowych, obserwowanych
na terenie całej Europy.
Z uwagi jak to
bywa, twórczość jaką tworzył nie spotkała się z przychylnym przyjęciem przez ówczesną
władze. Doszło do jego procesu a następnie został skazany na areszt i grzywnę
pieniężną, jego spuścizna literacka została skonfiskowana.
Kiedy upadło
Powstania Styczniowego, Ujejski czynnie włączył się w działalność polityczną.
Uczestniczył między innymi w obradach Rady Państwa w Wiedniu jak też brał
udział w wielu uroczystościach publicznych.
Niestety z uwagi
na stan zdrowia, który stale pogarszał po 1880 roku, mimo to zmieniał kilka
razy miejsce zamieszkania. Mieszkał we Lwowa potem przeniósł się do
miejscowości Tomaszowce, a na koniec do Pawłowa. Zmarł w 1897 roku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz